Miejsce nurkowania

Nurkowanie odbywa się przede wszystkim w luźnym osadzie czwartego systemu, strefie szczelin powierzchniowej podłoża lub jaskini szarego skalistego. Powierzchnia swobodnej wody zanurzonej nazywana jest powierzchnią zanurzoną, odległość między powierzchnią a powierzchnią zanurzoną to głębokość zanurzenia, a odległość między powierzchnią zanurzoną a dolną warstwą wodoodporną to grubość akwiferu zanurzonego. Nad warstwą zanurzoną nie ma ciągłego bariery wodnej, nie jest ona pod ciśnieniem lub tylko lokalnie pod ciśnieniem. Odpływ zanurzony, kontrolowany przez grawitację od wysokiego poziomu wody do niskiego poziomu wody, porusza się ruchem laminarnym w porach i szczelinach skalnych. Odpływ zanurzony odbywa się poprzez parowanie w postaci pary wodnej do atmosfery, albo w postaci źródeł występujących na powierzchni, oprócz wydobycia sztucznego itp.

Głównymi źródłami uzupełniania są opady atmosferyczne, kondensacja pary wodnej w powietrzu, woda powierzchniowa i uzupełnianie z innych akwiferów. Opady i woda powierzchniowa są uzupełniane przez infiltrowanie z strefy powietrznosączliwej, podczas gdy inne akwifery są uzupełniane przez spływ. Zanurzona woda jest ważnym źródłem zaopatrzenia wodnego, która zazwyczaj znajduje się blisko powierzchni, jest szeroko rozprowadzona i łatwo eksploatowana. Jednakże, jest ona narażona na zanieczyszczenie i powinna być chroniona.

Zanurzanie się wód podziemnych w zależności od charakteru i właściwości akwiferu można podzielić na zanurzanie porowate, szczelinowe i krystaliczno-karbowane. Zanurzanie porowate występuje głównie w luźnych osadach epoki Czwartorzędowej, co jest powszechne w depresjach górskich, równinach dolinowych, przedpowodziowych aluwialnych stożkach oraz równinach nadmorskich. Zanurzanie szczelinowe występuje w szczelinach skalnych. W obszarach rozwoju karbu, takich jak wapń i dólomit, ze względu na intensywne procesy rozpuszczania i erozji wody powstają jaskinie, otwory przepadowe, podziemne rzeki itp., co prowadzi do formacji wód karbowanych. Dynamika poziomu wód podziemnych i ich hydracja są najbardziej ściśle związane z warunkami meteorologicznymi, hydrologicznymi oraz działalnością człowieka. Wody zanurzone i artetyczne mogą się wzajemnie przekształcać, na przykład w kotlinach górskich i równinach, gorące źródła (należące do wód artetycznych) wypływają z warstwy skał macierzystych i mieszają się z wodami zanurzonymi w leżącej nad nimi warstwie luźnej, a woda mieszana posiada cechy zarówno wód artetycznych, jak i zanurzonych. Woda podziemna w wielu punktach obserwacji hydrologicznych trzęsień ziemi należy do tego typu wód podziemnych.