محل غواصی

غواصی اصلًا در تجمع نسبتاً آزاد سیستم چهارم، منطقه شکستگی سطح سنگ زیرزمینی یا غار سنگ خاکستری رخ می‌دهد. سطح آب آزاد غواص را سطح غواص می‌نامند، فاصله بین سطح و سطح غواص عمق دفن غواص است و فاصله بین سطح غواص و صفحه پایین آب‌بندی ضخامت آبراه غواص است. هیچ مانع آب پیوسته‌ای بالاتر از لایه غواص وجود ندارد و تحت فشار نیست یا فقط به طور محلی تحت فشار است. جریان غواص تحت کنترل گرانش از سطح آب بالا به سطح آب پایین است، در شunas بین سنگ‌ها، شکستگی‌ها، بیشتر حرکت جریان لایه‌ای دارد. آب غواص با تبخیر به بخار آب به جو منتقل می‌شود یا به شکل چشمه‌هایی که روی سطح ظاهر می‌شوند، علاوه بر استخراج مصنوعی و غیره.

منابع اصلی شارژ آب زیرزمینی شامل بارش جوی، ترکیب بخار آب در هوا، آب سطحی و شارژ از آبخوان‌های دیگر است. بارش و آب سطحی از طریق نفوذ از منطقه حامل هوا شارژ می‌شوند، در حالی که آبخوان‌های دیگر از طریق رواناب شارژ می‌شوند. آب فرونشین یک منبع مهم تأمین آب است که معمولاً به صورت سطحی مدفون، گسترده توزیع شده و قابل استخراج ساده است. با این حال، آسیب‌پذیر به آلودگی است و باید محافظت شود.

غواصی بر اساس طبیعت و ویژگی‌های آبخوان به سه نوع غواصی گوشته‌ای، غواصی شکافی و غواصی کارستی تقسیم می‌شود. غواصی گوشته‌ای عمدتاً در رسوبات فضفاض دوران چهارم قرار دارد و در حوضه‌های کوهستانی، سطح دره‌ها، فرش‌های آلوده قبل از سیل و سطوح ساحلی مشاهده می‌شود. غواصی شکافی در شکاف‌های سنگ پایه وجود دارد. در مناطق کارستی که سنگ‌های حلول‌پذیری مثل کالسیت و دولومیت توسعه یافته‌اند، به دلیل فیلترینگ و تاوان زیاد آب، ساختارهایی مانند غارها، چاه‌های انبوه، رودخانه‌های زیرزمینی و غیره تشکیل می‌شوند که به غواصی کارستی منجر می‌شود. دینامیک سطح آب و دینامیک هیدرولیک غواصی بیشترین ارتباط خود را با شرایط هواشناسی، هیدرولوژیکی و فعالیت‌های انسانی دارند. غواصی و آب فشاری می‌توانند به یکدیگر تبدیل شوند؛ به عنوان مثال، در حوضه‌های کوهستانی و سطوح دشت، چشمه‌های گرم (که به آب فشاری تعلق دارد) از سنگ پایه جاری می‌شوند و با غواصی موجود در لایه فضفاض بالاتر مخلوط می‌شوند، بنابراین آب مخلوط ویژگی‌های هر دو نوع آب فشاری و غواصی را دارد. آب زیرزمینی در بسیاری از مراقبت‌های هیدرولوژیکی زلزله‌ای به این نوع آب زیرزمینی تعلق دارد.