Τοποθεσία δύσης

Η κατάδυση γίνεται κυρίως στην άνομη αθροισματική επιφάνεια του τέταρτου συστήματος, της επιφάνειας των ρωγμών του βάθους λιθόστρωτου ή του σπηλαίου γκρι. Η ελεύθερη επιφάνεια του νερού της κατάδυσης ονομάζεται επιφάνεια κατάδυσης, η απόσταση μεταξύ της επιφάνειας και της επιφάνειας κατάδυσης είναι η βάθεια της κατάδυσης, ενώ η απόσταση μεταξύ της επιφάνειας κατάδυσης και της κάτω πλευράς της ανυδροποιημένης πλάκας είναι η επάρθρωση της κατάδυσης. Δεν υπάρχει συνεχής υδροφόρος φραγμός πάνω από την κατάδυση, και δεν είναι υπό πίεση ή μόνο τοπικά υπό πίεση. Η ροή κατάδυσης, υπό τον έλεγχο της βαρύτητας από την υψηλή επιπέδου νερού προς το χαμηλότερο επίπεδο νερού, κινείται στα ξύλια και στις ρωγμές των πετρών, με την πλειοψηφία των κινητικών ροών να είναι στρώσεις. Η απόρριψη κατάδυσης γίνεται με τη μορφή ατμοποίησης σε ατμόσφαιρα ή με τη μορφή πηγών που εμφανίζονται στην επιφάνεια, εκτός από την ανθρώπινη εκμετάλλευση και άλλα.

Οι κύριες πηγές αναβάθμισης είναι η ατμοσφαιρική βροχόπτωση, η συμπόσια του υδατικού ατμού στον αέρα, το επιφανειακό νερό και η αναβάθμιση από άλλες υδροφόρους φλοιές. Η βροχόπτωση και τα επιφανειακά νερά αναβαθμίζονται μέσω διάβασης από την ζώνη φορτισμού αέρα, ενώ άλλες υδροφόρες φλοιές αναβαθμίζονται μέσω ρεύματος. Το καταμερισμένο νερό είναι μια σημαντική πηγή εφοδιασμού με νερό, το οποίο συνήθως είναι επιφανειακά καταπιεσμένο, ευρέως κατανεμημένο και εύκολα εκμεταλλεύσιμο. Ωστόσο, είναι ευάλωτο σε ρύπανση και πρέπει να προστατεύεται.

Η κατάδυση, σύμφωνα με τη φύση και τους χαρακτηρισμούς του ακυφόρου, μπορεί να χωριστεί σε πορική κατάδυση, σχισματική κατάδυση και καρστική κατάδυση. Η πορική κατάδυση κρύβεται κυρίως στα άρρηκτα θαλάματα της περιόδου του Τεταρτιάριου, είναι κοινή στις βουνιστικές κοιλάδες, τις διαδρομικές λεωφορίες, τις προ-πλημμύριες όψιες και τις ακτογραμμικές επιπέδους. Η σχισματική κατάδυση υπάρχει στα σχίσματα των βαθιών πετρών. Στις περιοχές ανάπτυξης καρστικών πετρών όπως ο μάρμαρος και η δολόμιτος, λόγω της ισχυρής διάλυσης και εικαίνωσης του νερού, δημιουργούνται σπηλαίοι, καταβόθρες, υπόγειες σκοτεινές ποταμοί κλπ., που οδηγούν σε καρστική κατάδυση. Οι δυναμικές των επιπέδων νερού και της υδροποίησης της κατάδυσης είναι πιο στενά συνδεδεμένες με τα μετεωρολογικά, υδρολογικά και ανθρωπογενή φαινόμενα. Η κατάδυση και το επικαμπτόμενο νερό μπορούν να μετατρέπονται ο ένας στον άλλο, για παράδειγμα, σε βουνοχώρες και επιπέδους, τα θερμά πηγάδια (που ανήκουν στο πιεζομενού νερού) ρέουν από τις βαθιές πέτρες και μείγνυται με την κατάδυση στην επιφανειακή άρρηκτη στρώση, και το μεμιγμένο νερό έχει τις ιδιότητες και του πιεζομενού νερού και της κατάδυσης. Το υπόγειο νερό σε πολλά σεισμικά υδρολογικά παρατηρητήρια ανήκει σε αυτό τον τύπο υπόγειου νερού.